WAYB – Afaki

Bir şekilde yürüdüm hep anlamadı hiç biriniz gittim bütün yolları zoraki
Buyursunlar bir günüme doymasınlar gün ışığına sanıyorlar bunlar afaki
Kafam bozuk beden hasta son sigaram ciğerimde dışarıya salarım illaki
Ama böyle daha iyi sıkışmadan bir köşeye kafamın içinde bir daire var sanki

Ateşi söndüremedim
Öl dedim öldüremedim
Hayatımdan çıkanları
Hiç geri döndüremedim
Ufak bir hatam vardı
Hiç bunları ön göremedim
Sense gözlerime baktım
Hiçbi’ şe’ söyleyemedin
Çektim nefes tuttum biraz dumanı gölgelemedim
önce başım döndü biraz ama hiç sendelemedim
Tepsinin dibi sıyrıldı biraz kalktım rendeledim
Hiçbiri mutlu etmeyecek inan bana ben denedim
Formum bozuk bilmiyorum kaç bedenim

Zaten hep bol giyinirdim sorun değil olmaması
Umarım aklımı değil de sade kilo kaybederim
Hiç sorun değil insanların sorunlarımı sormaması
Tek sorun şu ucuz bir aşk hiçte pahalı olmaması
Tek sorun şu iyi bir aile uzun yıllar olmaması
Kendime verdiğim sözün artık gerek tutulması
Eskisi kadar zor değil gerçekleri yutkunması