Velet – Kaybedemem

Çaresizim, yol göstermez bana sis gibi
Tam alevine ısınıyorum, uyanıyorum bir sabah yine bana buz gibi
Perdelerini aç, karanlıklar bana yakışır
Bir senin mi yandı canın, dili olsa acı bir bana yakışır

Yakılır uğruna yakılır, kaderdir çekilen
Satırdan çekilen yazılmış yazıdır
Ne yaparsan yap sonun hep hazırdır
Fazlası zarar ve doldurdun istemediğim her şeyi oldurdun
Vicdan sana kahrolsun, emeklerim helal hoş olsun

Sevmek bile bile ölmek gülüm bana göre değil gülmek
Sevdiğim günden diyorum öldüm halen üzerimde mercek

Bak benim ektiğim bu değeri baştan atsaydı bostan değil
Fıkrat eksikti toprak değil, yağmur istedim ölmek değil

Saldım bedenimi dedim ruhumun peşine düş
Karanlıklara köle olma halin olur gülünç
Biri alır yerini sen uyuyorken
Bu yüzden hiç uyumadım dünyama uyanırken
Dönsün lan demedik mi dünya bize
Biz nasıl istiyorsak öyle güzel dünya bizi
Sulamadıklarım kendi büyüdü
Özenle büyüttüğüm çiçek birkaç bahçede görüldü

Konuşamam yazarım
Duygularımı saldım artık duygusuz bir adamım
Tehdit etme beni ben beni kendimle yakarım
Bu acı bir süreçtir seni ahiret yazarım
Bana söz hakkı düşer mi bilmem
Söner defterimi bugünden
Paçaları sıvamamış aşklar
Ölünür çatılmasın o kaşlar