Tekir – Ve Birimiz Öldü

Ve birimiz öldü, o evin ışığı söndü
O bana hiç dönmedi, ama ben onsuz mecnuna döndüm
Ve birimiz öldü, o evin ışığı söndü
“Bu beni son görüşün, elveda…” dedi ve beni tam oraya gömdü

Bir ömre sığmayacak gibisin
Yanındayken mühim değil gerisi
Kalbim kara tahta, sense tebeşir
Yazma boşuna, bence sen de herkes gibi sil

Nasıl da masumduk, korkusuz korkak
Bi kuble zerafettik, bi kuble zorba
Bi ruhu ziyan ettin, devam et durma
Durman neye delalet ki? Ayakların yolda

Bazen ummadığım yerde kokun gelir burnuma
Dokun gelip ruhuma, yokum delir uğruma
Düşüncemi sorgula, zor gelir hep yorguna her şey
İçim dışım kor duman

Artık değer mi? Sanmam
Öpsen geçer mi? Sanmam
Mücadelem boşaymış, anladım bak
Sonuna bitti senin için olan kavgam