Perdenin Ardındakiler – Son Bir Kere

Küstüm sustum içime içime
Birazcık koştum ama hemencecik yoruldum
Bir sonbahar akşamında vuruldum

Yalnız kaldım ben adamam olamam artık
Aklımın oyunlarına kandım
Bence iyi bile dayandım

Kördüm baktım, görmeyi çok istedim
Artık alıştım iyiyim bil isterim
Yine de seni çok özledim

Son bir kere çalsan kapımı
Son bir kere girsen kanıma
Tak etti canıma
Direndim, ama gel hadi yanıma

Bir şey değişir seni her görüşümde
Son tren kalkar canımın en içinden
Ona da yetişemem

Herkes kendi şansını yaratmalı
Başım göğe erdikçe eridi kanatlarım
Nasıl bir tuzaktayım

Kurtulmak zormuş kaderin oltasından
Seni aramadım ki kaybederim korkusundan
Hiçliğin ortasında