No.1 & Doruk Ereşter – Koyu Siyah

Can Bey, nasılsın?
Ey
Ah, yeah (Her gün aynı)
Ah, ah (Her gün aynı güne, ah)

Her gün aynı güne uyanmak beyaz bi’ zambak
Kibrit yandı, bak, yakacaksan yak sigaranı
Oğlum, bak, uyanacaksın, sonra gece olacak
Bazen unutmak gerek, bazen böyle içmek şart
Uyu, öl ya da unut; kuyunun dibi bulut
Kimsesiz bi’ çölüm ben, susuzluktan ölünmez
Çeliştim ben seninle, anlaşırız bi’ umut
Gözlüklerim simsiyah, güzel günler görülmez
Mutluluktan eser yok, mutluluk bi’ eser mi?
Ağlamakla gülmek arası, bence geçerli
Bi’ harmanım bu akşam Fikret Kızılok gibi
Böyle yazdım hisli çek sonra misli misli
Gözyaşı gibi süzülür zaman yüzünden
Üzgünüm yaşlandığını görmemek için içtiğimdеn
Biraz aklım karışık, beynim kötüye çalışır
Çünkü yatıştırmam gerеk, can çekişmez savaşır

Artık yoruldum yaşamaktan, hep yenildim
Ölüler rüya göremez, bana inan, çok denedim

Böyle havalarda gençliğimden istifa ettim
Çocuk kalmak güzel ama sen daha güzelsin
Yani bi’ tabuta sığmak için büyümek gerek
Biraz resim yaptım olmasam da hiç yetenekli
Tadı kalmadı, zaman geçerken gerçek acıtır
Tadı kalmadı, en uyanık geçinen şaşırır
“Başım ağrımasın” diyenler yılanın başıdır
Yazdıklarımdan sorumlu değilim, bu karışık
Senden gizledim diye acıları, kederi
Yener Çevik dinledim sabahtan kalmış gibi
Dışardan anlaşılmaz, içerden çıkamazsın
Bu yüzden nereden bakarsan bak, çok da s*kimde
Bu dünya için anlatmaya değer mi?
Nefretim eylemsiz kalışımın izahı gibi
Aklım almıyorsa kalbim anlıyordur nitekim
Orhan Veli’nin öldüğünde cebindeki şiir

Koyu siyah gibiyim, nasıl anlıyorsunuz?
Çok da s*kimde bu dünya için, anlıyor musun?
Koyu siyah gibiyim, böyle bakmıyor musun?
Cebimden çıkar şiir, belki sonra okursun