Mabel Matiz – Kömür

Gel bana güzel, üstüme seril
yalnız uyuyamaz bu ten
sen bana inan, gizli de kalır
aramızda olan biten

gözleri kömür gömleği nakış
katlime yaman bi’ ferman her bakış
çok oyalama, bu ömrüme yetiş
yurduna kavuş, di gel

sar beni biraz derdime dokun
gönlüm hep ayaz, yolları yokuş
gelse bi’ bahar, geçse de bu kış
fikrime alış, di gel

kandıramadım kendimi benim canım
sensiz olamam ki gurbet bak her yanım
mektubumu yaktım da verdim, anladın
gel de şunun adını bi’ koyalım

olduramadım bu bahtı sev sarıl hemen
gözlerimde tütüyo’ kara gülümsemen
senle yaşarım ben azı çoğu demem
gençliğimiz var, dalda yasemen

çok da yaşadım ben deli dolu
sen gibi görmedim yeten
yakmadı inan böylesi ağıt
gönlüm, yine de yok sitem