Mabel Matiz – Elbette Annem

Öfkeliyim bazen şu hakkıma girene
Haddi sorulur mu ki haddini bilene
Geçtim arasından hep direne direne
Ardımdan duyuldu hep bi kapak sesi

Ölmedim lan, na burdayım
Yenilmedim yıkılmadım
Savurdular umudumu
Ama delirmedim daha

Ölmedim lan, na burdayım
Eğilmedim yıkılmadım
Sersemledi şu umudum
Ama delirmedim daha

Kalmaz bu dert bizle
Aşarız elbette annem
Yakamızdan düşsün artık
Bu çöplük bu cehennem
Kaçalım diycem de lakin
Götürür yükünü insan
Dolu koysan boşa koysan
Yüreğin arsız bi korsan
Hele bir de duymuyorsan,
kendini
Hep bi noksan, hep bi noksan
Yani..

Yanağında yaşınla
Yanıl yanıl bitmiyor bu hayat
Biraz da gül, şaşırma
Hepsi dersti, yok bi kabahat
Kaçtığın sustuğun ne varsa
Vermez de bir rahat
Eksilir masadan hep bi tabak sesi

Bağır sen de durma
Yangın var burda
Çok ağır böyle uyumak
Uyanırsak yaşarız