Güneş – Otoban

Ben dünyanın en kalpsiz âşığı
Sense karanlığıma gün ışığı
Gibi dolarken hak etmedin beni
Ne de böylesi k*hpe ağızlara sakız olmayı
Sevgilim, bizi kirlettin hem de hiç pahasına
Çöktü sen, büyüttüm ağrılarını ve beklesen de gelmedim
Bu ağrına gitti, haklısın, çevremdeki eziklerinden bayağı farklısın
Ama benim farkım yoktu kansızlardan
Beni korurdun arsızlardan ama gamsızlardandım ben
Sızlardı direği burnumun, ses etmedim bi’ kere
Sarıyordun kollarınla bu çok acıtsa bile
Nefesimi kеsiyo’du baktığım o suratlar
Bunu hissettiğinde bile bеni bıraktın rahat
Şimdi otobanda sürüyoruz, yavaş değiliz
Biliyorum, beni öldürecek içimdeki his
Zaten hak etmedim yaşamayı bırakırken pis seni
En sonunda ettim içindeki çocuğu hapis

Geldi yine aklıma hissettim yine
B*k gibi biri
A-ah, ah

Onları duymadın, tıkadın kulaklarını
Hâlbuki hepsinin hakkında fikri vardı
Sen beni sadece kendi gözünden tanıdın
Feci bi’ hâldeyim aslında sandığından
Yamasan bile bu yaralar patlar
Akacak yine ellerinden kanlar
Kalacak mısın o zaman yanımda?
Bana söz ver ben ipimi bağlarken tavana