Güneş Ergün & Ecem Türkoğlu – Kuzgun

Görebilseydim, geri durabilseydim
Beni bulmaz, kuzgun uyanmazdı

Bir yılda ben beş defa ölmüşüm
İplerin kopması biraz da saçmalık
Düzelmez haybeden
Bitik ve savrulmuş günlerin yıkıntısı

Zor mudur, tuzaklı sorudan yarasız kurtuluş
Son durum, sönük filmin ıssız yolu
Çok mudur, aklın yaşadığı hep bir kurgudur
Soğuktu, kış değil son vurgun

Görebilseydim, geri durabilseydim
Beni bulmaz, kuzgun uyanmazdı

İçilmez şişeden her demde dökmüşüm
Dertlerim bulanık, saçlarım dağınık
Kaçılmaz geceden
Süslü bir arbede aklımı hapsetmeden

Zor mudur, kalemi densiz şairin mutlusu
Son durum, ismi çizik kara döngü
Çok mudur, düşman kesilen kendime sormuşum
Duruldu, kış değil son vurgun

Görebilseydim, geri durabilseydim
Beni bulmaz, kuzgun uyanmazdı

Gerçek senle uçmuştu
Saymam, kaç poyraz döndü
Bilmem…