Canbay & Wolker – Dünya

Vazgeçtim kaybetmekten
Geçtim günleri sabretmekle
Odan da yangınlarla
Ne zorun var cana kastetmekle?
Elimde bi’ nefes bi’ can kaldı
Düşmez kalkmaz bir Allah’tır
O çakalları uyandırın
Artık çobanlar silahlandı
Nefret birikir içindeki kir gibi
Benzin dökülü yak elindeki kibriti
Gün gelecek hesap soracaksınız
Ama hiç biriniz olamıyordu biz gibi
Sen kimsin senden yicez
Maddeye düşürene etek giydiricez
Nasıl düştüyseniz öyle kalkın
Artık kimseye el vermiycez
Ona söyle öyle bakmasın abla
Kurnaz kendini kandırır anca
Yok hiç payım haklısın amca
Hakkımızı alanın aklını alcaz
Yaraların hırsıma borçlu
gülüp eğlendik gırgıra doyduk
Acıları yükledim sırtıma koydum
En güzel yaşında fırtına kopsun

Dünya dönüyor, dönüyor başım dönüyor
Bi’ sokak arası gibi sahteliğine dönüyor
Sahte suratlarını görüyom
Sevdiğimi kaybettim duygularım ölüyor

Günler geçicek zorla
İhanetin bak affı da olmaz
Hayata gülüp geçtik ama
Dünya bile bize dedi eyvallah
Kurduğum bi’ hayalllerim var
Üstünden geçen betonlar
Derdin ortasına dikilen taşlar
Önce benden başla
Hedef uzun gece uzun
Dostun kuruyor pusu
Korkuyorsan gidiceksin yem etmiceksin kurda kuşu
Yada aksine gideceğiz yoldan dönmek yok asla
Kaybettiğin hayallerini bırak gitsin onlar bizlere fazla
Çok kasvetli
Üzülmene gerek yok çünkü onlar bunları çoktan hak etti
Tek yolunda olan işler değil
Dostum düşmeni ister miyim
Bizden biri gibi davranma
İnan kardeşim hiç içten değil