Can Güneş & Emin Oğuz Çelebi – Anlasana

Bana soruyorsun hala kalbim buna kırılıyor anla
Hikaye aynı değişmedi mana seviyorum hala, ölüyorum hala
Bir bitmek de bilmedi. Anlamadım bu neyine yetmedi
Sana daha canımı mı vermeliydim?
Bana sırtını hiç dönmemeliydin

Deniz, yine üstüme geliyorsun dalgalarınla
Deniz, kıyıya vuruyorsun yine beni anlasana

Sonum felaket benim. Sonum felaket
Demin içimden geçen bütün şarkı, şiir hepsi olsun senin
Zaten bir ben vardım senin
Bir de sen vardın benim
Ama sen gidince ben bile terk ettim beni

Yanıyorum ah ölüyorum ah
Kendimi kurtaramam bundan (içim acırken anlamıyorlar)
Düşüyorum ah üşüyorum ah
Bir daha kurtulamam bundan (Bitiyorum artık anlasana)

Sensizliğin adını güneşe sorguladım
bilirim bundandır güneşin buluta saklanışı
Ben bir çınar fidanıyım desteğe muhtaç
Toprağım sıkıca sarsa bile beni güneş buna kıskanç
Büyüt beni güneşi ağlat yeri gelince
Saklan gölgeme dallarım yaprak verince
Gövdem, sert benim serinliğim, yaşamaya değer
Bu fidan, çınar olur sadece sen gülümse yeter
Ama güneşin çokça hatrı varmış gökyüzünde
Bu yüzden bulutlar da düşman oldu hem de mevsiminde
Yağmur olup yağar mıydın ah gönül gözünden?
Eminim ki yakmak istemezdi güneş de özünde
Bana bir can suyu ver istersen söküp at kökümden
Senin elinden gelecekse eğer korkmuyorum ölümden
Kimine göre kadim bir ağaç, kimine göre gülüm ben
Güneş seni de yakıp geçti yalnızlığıma körüm ben