BLOK3 & Ati242 – Keşke

Yaş aldıkça götürdü mutluluğumu seneler
Herkeste maske varken tanıdık yüzleri seçemem
Keşkeler çoğalır günden güne yalan gibi
Dört yanı saran, bi’ tek ilaç olan zaman gibi
Söndü güneş, sigara yanar
Hatalar artar ve elde kalanlar vedalar
Ben hâlâ peşindeyim saf ve temiz duyguların
Uykularım bölük haklı çıkarken kuşkularım
Eskiyle fark var, ne sevgiden ne aşktan
Bi’ fayda gördüm, artık alamam seni alttan
Her tarafta yalanlar, bi’ sigara yakarken
Acılarımı taşıdım gökdelenlere parktan
Hep o taraftan baktınız bana, yalan dеğil
Her günüm dalgayken yüzdüğüm yer kara dеğil
Masallar söylenecek annemler sordukça
Gökyüzüm gridir ciğerlerim doldukça
İçine doğdum bu kapkara düzenin
İçime doğdu yalanların, güzelim
Kadehi doldur bu gece keyfim varken
Dost olamadım sizle siz bu kadar kasarken
Kurmadım hiçbir şey, gerçek kafamda
Buldum yanık bir ev, geçmiş masamda
Yolu bitirdim sandım, başa dönmüşüm
Doğduğumu sandığım günlerde ben ölmüşüm

Tek başıma geldim buralara
Dibi tek başıma yaşadım, bulamadım seni
Göğüsledim her şeyi, dönemedim geri
Yaşatırım seni dün gibi

Alışıyorum artık sonunda ama keşke hiç gitmeseydin
Bebeğim, kokun hâlâ burnumda, keşke bunu hiç bilmeseydin
Seni gördüğüm o sokak var ya, o sokaktan hiç geçmeseydim
Ah, keşke seni hiç sevmeseydim

“İnsan alışır” diyorlar ama alışmaz
Benim lanet kafam hiçbir şeyi asla unutmaz
Hayatım hep sek, içine bir şey karışmaz
Teslim olunmadan sadık olunmaz
Her şey çok karıştı artık, ne olacak bilmiyorum
Elimde bi’ dal sigara, İstanbul’u izliyorum
Bu masa uğruna her şeyimi kaybettim
Elimdeki son kozumu senin için oynuyorum
Hata bendeydi yine, herkesi kendim gibi sandım
Seni benim gözümden görseydin harbiden şaşardın
Gözümü alamadım, berrak bi’ güzelliğin vardı
Sana temiz olmak için günahlarımla yıkandım
Mutluluk maskesiyle suratımda yalan gülüşler
Gün gelir ihanet edenler de sadakat ister
Şeytan aklıma girerse koparıcam kıyamet
Neyse, rahat olun, artık benden geçti o işler