Gülden Mutlu – Yakarım İstanbul’u

Ne kaldı hatırında diye sorsan bana
Kulağımda bir tek çarpan kapı sesi
Bir de gözümün önünde yanıp kül olan seneler

Kaç zaman böyle ayrı, kırgın, dağınık geçti
Hesapladım, bin yıl derim hiç abartmadan
Yazsam kalem düşman kesilir kağıda, anlatamam

Elimde olsa alırdım zamanı geri
Yatardım kapıya gideceksen ez beni
Açılan yaraya elden çare olur mı
Seni üzerlerse yakarım İstanbul’u