Merve Özbey – Zümrüdüankam

Kaç kere susacaktım, kanadımı kıracaktın
Gün geldi devran döndü, hayallerimiz söndü
Ne mucizelerden, kadersel döngülerden
En ilkel duyguya vardın tabii korkuya

Hadi sormadın mutlu muyum diye
Biliyordum ki hayra alamete
El insaf dedim, dedim suçladın üstüne
Hırpalandın lime lime

Ayrılık hırçın bir nehir
Geçtim karşıya, oh ne keyif
Kalbimi sarsan kundak kundak
Zümrüdüankam geçti bir bak (bitti gör bak)